Jacobuskerk

Deze parochie te Oude Wetering is ontstaan uit de St. Petrus’ Banden parochie.
Reeds op 5 augustus 1890 bezochten de heren Cornelis van Berkel en Zeeger Fokker, twee parochianen die te Oude Wetering woonden, de bisschop van Haarlem, Mgr. Bottemane. Zij verzochten hem een nieuwe parochie te stichten in Oude Wetering. Voor de kerk werd de boerderij van J. Roelofs aangekocht voor fl 13.000,-. Deze stond op de plaats waar zich thans de woonwijk Zuidschans bevindt. De muren van de boerderij werden verhoogd en zo ontstond de kerk. Het koetshuis werd de pastorie. Op 22 oktober 1893 werd de kerk “Jacobus de Meerdere” ingezegend.
De parochie bestond toen uit 66 gezinnen, met in totaal 315 zielen. Kapelaan Gerardus Koopman werd de eerste pastoor. In 1906 werden preekstoel, communiebanken, orgel, Maria-altaar en kruiswegstaties aangeschaft. Er volgen een aantal moeilijk jaren voor de parochie. Heel wat parochianen verhuisden en er kwamen geen katholieken voor terug.
In 1918 werd het 25-jarig bestaan van de kerk gevierd met ingebruikneming van een nieuw elektrisch orgel. In 1920  kwam er katholiek onderwijs in Oude Wetering. 

Vele pastoors volgden elkaar op. Tijdens het pastoraat van pastoor Saraber kwam er in 1938 een grote kolenkachel. Tot die tijd was er geen verwarming in de kerk geweest!
In 1962, het jaar van het 2e Vaticaans concilie, kwam pastoor G.W. Lemmers. Deze pastoor kreeg de opdracht de bouw van een nieuwe kerk met pastorie voor te bereiden. Kerkeveilingen etc. vonden plaats om middelen te verwerven.

Zo kon op 11 december 1965 de eerste steen worden gelegd voor een nieuwe kerk aan de Meerkreuk.
Deze kerk brandde op zondag 9 februari 1969 echter helemaal af door kortsluiting. Op 9 september 1969 werd dan ook voor de 2e maal een eerste steen gelegd.
In 1993 vierde de parochie haar 100-jarig bestaan met een mooi programma.

OP 7 september is de laatste viering geweest in deze kerk en is deze aan de eredienst onttrokken.