Column: Krachtbron

Iedereen heeft tegenwoordig ladingen batterijen in huis. Overal heb je ze voor nodig. Voor je horloge, voor de keukenweegschaal, voor de klokken, voor gezellige bordspelletjes, voor je fototoestel, voor de afstandsbediening van je TV, enzovoort. Niets is irritanter dan dat de batterij ineens op is als je naar je favoriete TV-programma wilt overschakelen. Je zoekt het hele huis af om een batterij te vinden, want waar je ze hebt opgeborgen weet je natuurlijk niet meer. Je ziet iets prachtigs voor een mooie foto, is de batterij van je fototoestel leeg en de reservebatterij heb je thuis laten liggen. Jammer dan.

Of als het licht is uitgevallen doet je zaklamp het niet meer, die je klaar had staan voor dat soort gevallen. Batterij op! Kun je het weer met een kaarsje doen. Moet je natuurlijk wel weer die lucifers weten te vinden. Hopeloos. Dan kom je na lang zoeken met een batterij aan die niet past, want het moet een ander formaat zijn, en verdorie, die heb je nou net niet in huis. Intussen is dat programma al bijna afgelopen of zijn de kaarsjes op. Gelukkig kunnen de meeste mensen dan wel weer later kijken bij “TV gemist” of zo.

Beetje dramatisch voorgesteld allemaal, want we vinden wel een oplossing, oplaadbare batterijen bijvoorbeeld, maar toch. Wel goed om te weten dat er een batterij bestaat die je nooit in de steek laat. Die nooit opraakt.

Een eeuwigdurende krachtbron. Echt een perpetuum mobile. Het formaat maakt ook niet uit. Een batterij die het altijd doet en die je zelf steeds weer simpel kunt opladen: Liefde. En je laadt die op met geloof. Geloof in elkaar en geloof in God, want God = Liefde!

Daar draait het toch om in het leven! Dat willen we toch werkend houden, zonder te hoeven zoeken naar een nieuwe batterij. Want een ander is er niet en kopen kun je hem ook niet.