Mensen zeggen vaak: Uit het oog, uit het hart…
Maar dat geldt zeker niet voor de herinneringen aan onze oud-pastoor Jan van Goozen, die op 14 april overleed in het verzorgingshuis in Bergen op Zoom, waar hij in zijn laatste levensfase verzorgd werd. Vooral de oudere parochianen zullen zich zijn fantastische preken herinneren. Wat kon die man preken. Geen blaadje, niks had hij nodig. Hij kwam achter de lezenaar vandaan, pakte de loopmicrofoon en begon uit de losse pols te vertellen en als toehoorder kon je niet anders dan geboeid naar hem luisteren en ging je naar huis met de boodschap die in het evangelie verkondigd werd. Ook kon het gebeuren, dat wanneer je aanbelde bij de pastorie, hij niet opendeed, ook al wist je dat hij thuis was. Je hoefde maar om te lopen naar de tuin om hem daar te vinden, oude broek aan, met tuingereedschap in de weer. Hij teelde fantastische dahlia’s en genoot van al dat moois dat de schepping voortbracht. Wij op onze beurt mochten daar van delen als deze bloemen de kerk versierden. In de 10 jaar dat hij in onze parochie vertoefde, had hij zo zijn eigen koffie-adresjes en daar kon hij tussen de vieringen op zondag even bijtanken om dan weer net op tijd de kerk in te komen haasten om vervolgens weer een mooie viering met ons te beleven.