Wilma is jarenlang verbonden aan ons koor geweest. Eerst als gewoon lid, maar later nam zij de taak van voorzitter op zich.
Ze heeft moeten besturen in rustige tijden, maar ook in zeer roerige tijden. Dus niet altijd zo heel gemakkelijk. Maar meer dan 100 % zette zij zich in voor Allegro.
Ze was zorgzaam, attent, had oog voor al haar leden.
Hoeveel belletjes, bezoekjes, praatjes zal ze niet gemaakt hebben met de koorleden als zij ziek waren, niet goed in hun vel zaten of bij vreugdevolle momenten bij geboortes of jubilea.
Altijd belangstellend hoe of het met je ging.
Zoveel bloemetjes die ze bij diverse koorleden heeft gebracht op momenten dat zij het moeilijk hadden, de penningmeester zag daar vaak ook geen rekening van.
Met haar vrolijke, opbeurende woorden kon men er weer tegen aan.
Hoe moeilijk moet het zijn geweest voor haar om door haar gezondheidsprobleem afscheid te moeten nemen van het wekelijkse repeteren.
Zwaar en bijzonder pijnlijk zijn de laatste tijden voor haar geweest.
Ze was niet meer de vrolijke, gezellige Wilma zoals iedereen haar kende.
Bij de jaarlijkse bbq van het koor in september was ze druk pratend aanwezig.
Wie van ons had toen kunnen bedenken dat we nu definitief afscheid van haar moeten nemen……
Nog in de stemming om iedereen een gelukkig 2023 te wensen, kregen we het bericht op donderdag 5 januari j.l. dat Wilma is overleden.
Aangedaan, verslagen vernamen we dit bericht.
Het leven was zwaar voor Wilma, we hopen dat ze nu de pijnloze rust heeft gevonden.
Voor Henk, haar zonen, schoondochters en kleindochter hopen wij dat zij steun en warmte bij elkaar en bij hun medemensen mogen vinden.
En dat Wilma mag voortleven in hun hart als een zorgzame, vrolijke vrouw, moeder en trotse oma.
Joke van Tol, Koor Allegro