Zaterdagavond 11 juni waren een aantal koorleden de stoelen aan het klaarzetten voor de viering.
Ik hoorde heel zachtjes miauw. Bleek er een poes bij de dagkapel te zitten.
Ja, raar maar waar…. Dit schepsel van God wilden we toch de kerk uitjagen.
Maar dat ging niet eenvoudig….
De poes verstopte zich in de sacristie. Gelukkig kon José hem zachtjes te pakken krijgen.
En liefdevol werd zij de kerk uitgedragen. De poes zat later klaaglijk te mauwen bij de kerkdeur. Zij had zich waarschijnlijk vanaf donderdag tot zaterdag heerlijk vermaakt in de kerk. Lekker rustig kunnen slapen op een stoel in de dagkapel, zo aan de vele haren te zien!
Joke van Tol