Ook in onze kerk zal dit jaar weer Allerzielen gevierd worden. De dag waarop we onze doden herdenken, kan gelukkig weer met een grotere groep mensen gevierd worden dan vorig jaar. We denken aan al die lieve mensen, van wie we door de dood afscheid moesten nemen, maar die nog altijd voortleven in onze harten. We zetten lichtjes op de graven en bij de urnenmuur van onze begraafplaats, onze geliefden krijgen een bloemetje, we maken de graven netjes. De pijn om het afscheid is bij sommigen nog vers, maar zelfs als het al veel langer geleden is, kan het nog voelen als de dag van gisteren.
Allemaal zitten we op deze avond in de kerk met ons eigen verdriet, dat vaak nog zo gevoeld wordt. Kijk deze avond eens om je heen, sla een arm om iemand heen die verdrietig is. Laat de ander niet alleen in zijn of haar verdriet, maar laat voelen dat het verdriet van de ander ook jou raakt en dat je door jouw aanraking de liefde van God wilt laten voelen. Jouw nabijheid telt, in jouw nabijheid is God ook aanwezig.
