Van Nieuwkoop naar Nieuwkuijk, en door naar Drunen
In het vorige parochieblad stond een stukje over het vertrek van Peter en Rita Oorthuizen naar elders. Dat klopt. Eind
januari gingen de laatste spulletjes in de verhuiswagen en hebben wij ons dierbaar Nieuwkoop achter ons gelaten. Dat
dierbaar, dat is echt waar. In de bijna dertig jaar dat wij daar gewoond hebben, zijn wij echt wel verknocht geraakt aan dat
dorpje aan de plas. Maar toch, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, omstandigheden veranderen, we worden allemaal
ouder en dan…… als dan de werksituatie drastisch verandert, ga je je afvragen hoe je je de rest van je leven wil
inrichten. Alle kinderen zijn ondertussen uitgevlogen en verspreid over heel Nederland, en echt wennen aan altijd die
wind en die veengrond, nou nee. Ik begon toch wel terug te verlangen naar de zandgrondbossen uit mijn jeugd. En Rita
heeft ook nog de geur van warm zand en pijnbomen in haar geheugen.
En als dan een gouden kans voorbij komt om te gaan werken als vrijwilliger op een congrescentrum waar wij al vaak
kwamen, en nog wel in Brabant, dan ga je er wel eventjes voor zitten.
Maar waar dan, hoezo, wat, waarom?
Congrescentrum Mariënkroon is een voormalig cisterciënzerabdij en -klooster in Nieuwkuijk, vlakbij Den Bosch.
Mariënkroon wil een ontmoetingsplek zijn voor vrede, solidariteit, verbinding, dialoog en eenheid. Dit uit zich o.a. in
vredeseducatie, integratie en dialoog met vluchtelingen, economie van gemeenschap, jeugdcongressen in
samenwerking met scholen, gemeenschapsspiritualiteit, open kerstactiviteiten, gezamenlijke gebedsmomenten,
oecumene, interreligieuze ontmoetingen, ecologie, duurzaamheid, natuureducatie, kunst en cultuur, verdieping door
middel van lezingen, cursussen en studiedagen. Het centrum wordt gerund door een paar beroepskrachten, maar ook
door een grote groep vrijwilligers. De gemeenschap van vaste bewoners bestaat uit ruim 60 personen, van wie ongeveer
de helft op het terrein is gehuisvest. De anderen wonen in de directe omgeving. Onder de bewoners zijn christenen van
verschillende kerken. Veel van de bewoners zetten zich in voor de ontvangst van gasten en het onderhoud van
gebouwen en terrein. Zo ben ik druk bezig met onderhoud van gebouwen en systemen. Ook houd ik me bezig met
beheer van energie en water. Rita helpt geregeld in de keuken en in de bediening en wordt nu ingewerkt om alle
koffiemachines te verzorgen.
Wij wonen in Drunen, een dorpje 6 km van het centrum vandaan. Het huis wat we gevonden hebben ligt aan de uitloper
van een park. Werkelijk prachtig. Maar zoals alle huizenkopers vandaag de dag weten, je moet beslissen in 20 minuten of
je verder wil met de koop. En zoals bijna altijd valt het dan toch tegen als het hele huis leeg is. Na drie dagen eigenaar
van het huis, gingen ook nog alle winkels dicht. Niets kunnen bekijken, geen keuken uitzoeken, best heftig.
Maar nu is dat voor het grootste deel achter de rug. Badkamer en keuken zijn nagenoeg klaar. Alle kamers gestucd en
geschilderd. En de dozen die nog vol zijn, staan op zolder, die zien we niet steeds. Het zijn 6 heel drukke maanden
geweest. We voelen ons echt op ons plek, echt thuis. Maar het leven is wel erg veranderd, dus er gaat vaak veel door
ons hoofd. Dat vertellen we nog wel eens. Want Nieuwkoop afgesloten? Nooit, dat blijft doorgaan.
Peter en Rita Oorthuizen