Toen we eindelijk de kerkdeuren weer mochten openen voor een viering, was dat wel even wennen. Iedereen werd ontvangen bij binnenkomst en kreeg een plaatsje aangewezen.  De eerste keer was spannend. Zouden mensen keurig alle aanwijzingen opvolgen en gaan zitten op de toegewezen plek of wilden sommigen, gewoontedieren als we zijn, toch op het vertrouwde plekje gaan zitten?
We hoefden ons geen zorgen te maken. Aanwijzingen werden keurig opgevolgd, iedereen gebruikte keurig de desinfecterende gel  en hield afstand, waar dat gevraagd werd.

En dan die eerste vieringen. Soms waren ze zo anders dan we gewend zijn. Geen bundels, want meezingen mocht niet. Dan maar luisteren naar door een cantor gezongen liederen, al kost het sommigen moeite om dan toch niet mee te zingen, want het is zo fijn om te zingen.  Het lijkt maar saai, maar was dit zeker niet, want men verlangde ernaar, en dan vooral naar het samenkomen en vooral bidden!  Mensen die je na afloop sprak, vertelden genoten te hebben van het feit dat we weer samen konden bidden. 

Nog niet alle vertrouwde gezichten hebben we echter teruggezien. Bij sommige mensen overheerst toch nog een beetje de angst voor dit virus.  Aan hen zouden we willen zeggen: probeer het een keer, bel even op vrijdagmorgen naar 538291 en reserveer een plekje, zodat je er zeker van bent, dat niet alle beschikbare plaatsen bezet zijn. De ervaring tot nu toe heeft ons geleerd, dat iedereen zich aan de afgesproken regels houdt.
Het is ook weer mogelijk om op zondag een kopje koffie te blijven drinken. Ook in de orangerie wordt rekening gehouden met 1.5 mtr. regels. Tafels zijn op een dusdanige manier neergezet dat we ook daar de vereiste afstand houden.
Nee, over ons kan premier Rutte niets te klagen hebben!