Dat de wekelijke televisieviering regelmatig wordt verzorgd vanuit de Franciscusparochie is zo onderhand wel algemeen bekend in onze federatie.
In een viering in december was het de beurt aan ons Caeciliakoor om deze viering muzikaal te ondersteunen. Daar zit je dan, voor je televisie, en je ziet al die bekenden die deel uitmaken van het koor. De blikken geconcentreerd en serieus, want je wilt voor het oog van televisiekijkend katholiek Nederland toch je beste beentje voorzetten. En wat mogen we toch trots zijn op ons Caeciliakoor! De gemengde koren in onze omgeving krimpen als gevolg van het wegvallen van oude koorleden en aanwas van onderaf is er nauwelijks meer. En wat is dat jammer als je hoort hoe mooi een mis kan klinken, hoe prachtig deze muziek is. Je kunt je toch niet voorstellen dat dit soort muziek op een gegeven moment niet meer te horen zal zijn, simpelweg omdat er geen gemengde koren meer zijn, die deze muziek op het repertoire hebben staan.
Nee, dan ons Caeciliakoor. Meer dan veertig koorleden telt het koor; er staat een meer dan bevlogen dirigent voor de groep, die echt het beste uit het koor weet te halen; er is weer een vaste organist; kortom: het enthousiasme bij deze groep is nog onverminderd groot en de kwaliteit van het koor staat buiten kijf. Regelmatig wordt het repertoire uitgebreid met nieuw materiaal, want stilstand is achteruitgang. En van de kwaliteit van ons koor hebben we tijdens deze televisieviering allemaal mogen genieten. Of het foutloos was? Aan die uitspraak waag ik me niet, ik ben zelf koorzanger en weet dat er fouten gemaakt worden, die de toehoorder niet als zodanig herkent, maar voor de kijker/luisteraar deze zondag was er veel te genieten. Dat de dirigent zelf ook tevreden was, mag blijken uit een kopietje van een bericht dat hij aan zijn koor stuurde.
En we kunnen het alleen maar beamen. Het was mooi! Dat men vanuit het bisdom ook zo tevreden was, mag blijken uit het verzoek of het koor in september 2019 weer een viering wil verzorgen.
Beste koorleden
Was een spannend gebeuren maar al met al hebben we het er goed van af gebracht!Ik was blij dat de psalm goed gelukt was, een niet gemakkelijk lied, door de afwisseling erg lastig. Daarnaast het alleluja dat we toch allebei in drie weken helemaal hebben ingestudeerd. De mis verliep goed, totdat ik de bassen te vroeg aangaf in het Agnus Dei maar het viel gelukkig mee met de schade. Zo zie je maar, ook het beste paard van stal struikelt wel eens. Ik dacht nog: we zijn er al bijna en dat was mijn valkuil Ik vind het toch een prestatie dat jullie met zoveel inzet al deze liederen tot een mooie eenheid hebben gebracht.
Ik denk trouwens dat er niet veel koren zijn die nog zo’n mooie mis ten gehore brengen.
Theo