Elke generatie heeft zijn of haar eigen verhaal in relatie tot oorlog, geweld en vrede. Verhalen van onmacht, pijn en onmetelijk verdriet. Verhalen van hoop, moed en nieuwe toekomst. Iedere generatie heeft zijn eigen uitdagingen het hoofd te bieden en zoekt naar eigen wegen om in alle vrijheid vorm te geven aan het verlangen naar vrede en recht. In deze Vredesweek zoeken we naar verbinding en solidariteit tussen de verschillende generaties. Om van elkaar te leren, elkaar te bemoedigen en samen op te trekken op de weg van vrede.
Solidariteit en eigenheid tussen verschillende generaties
Wij leven in Nederland in een vreedzame democratie. Een zegen, waar we ons voor moeten blijven inzetten. Het is belangrijk om er op te vertrouwen dat, iedere generatie opnieuw, mensen opstaan die zich verzetten tegen onrecht en hopen op vrede, en bereid zijn deze verantwoordelijkheid op zich te nemen. Jong en oud hebben hierin een eigen verantwoordelijkheid. Er zijn echter grote verschillen tussen de verschillende generaties.
Gezamenlijke inzet voor vrede vraagt om een gezamenlijke visie en focus. Daarnaast staat de solidariteit tussen generaties waar het sociaal stelsel in Nederland op gebaseerd is, onder steeds grotere druk door toenemende vergrijzing. De komende jaren zullen een zoektocht worden naar het behoud van de solidariteitsgedachte, een verantwoordelijkheidsgevoel dat zich uitstrekt naar het algemeen belang.
Van oudsher kennen we verhalen van onrecht en strijd, bijvoorbeeld in de Bijbel. Daarin zien we de mens worstelen met zichzelf, met zijn medemens en met God. Steeds waar het verlangen naar vrede en harmonie geschonden wordt, komt de mens in opstand, gaat op zoek naar zijn of haar eigen rol om te komen tot een meer rechtvaardige wereld. Uiteindelijk vertellen deze verhalen over de zoektocht naar waarheid en redding en de verantwoordelijkheid van de mens om heel te maken wat gebroken is.
De bevrijding is vaak onverwacht en wordt nogal eens gevonden in de innerlijke verandering van de strijder zelf.
De geschiedenis wijst uit, dat jongeren vaak een bepaald elan hebben. Zij verlangen naar vernieuwing, zien minder obstakels, en gooien er frisse energie tegenaan. Door social media zijn jongeren beter dan voorgaande generaties op de hoogte van internationale ontwikkelingen. Hun vorm van actievoeren is ook veranderd: de jeugd zoekt online naar nieuwe manieren om politieke druk uit te voeren.
Ouderen kennen het klappen van de zweep, zijn eerder voorzichtig, maar ook wijzer. Vaak is er mentorschap, waarbij ouderen inspiratie geven aan jongeren. Jongere generaties laten zich vaak inspireren door bijzondere personen binnen hun familie, in de wereldgeschiedenis, of vanuit hun geloof. Oudere generaties delen hun verhalen met jongeren, in de hoop dat deze verhalen hen als gids kunnen dienen. Zo steunen jongeren op de levenservaring van ouderen.
Hierover willen wij nadenken tijdens de vredesweek die gehouden wordt in de Gereformeerde kerk op zondagavond 16 september, aanvang 19.00 uur.
Muzikale medewerking wordt verleend door het koor ‘Nooit Alleen’ o.l.v. Annie Könst, en leden van de werkgroep oecumene.