Daar sta je dan, een beetje met jezelf verlegen. In de keuken van de Orangerie twee grote dozen vol gebak voor bij de koffie en op elk gebakje jouw hoofd, da’s voor jouw gevoel veel te veel van het goede.

Je hebt jezelf al meer dan genoeg terug gezien op foto’s die je familie maakte tijdens de officiële uitreiking van het lintje dat voor jou was aangevraagd, en dat hebben we het nog niet eens over allerlei krantjes, waarin jouw hoofd ook weer opdook. ‘Wat jij deed, was toch gewoon datgene dat gedaan moest worden.. daar hoef je helemaal geen drukte over te maken.’

Toch waren er blijkbaar mensen die er heel anders over dachten dan jij. De Orangerie liep na de viering op 7 mei helemaal vol en dunnetjes werd de huldiging die je eerder op het gemeentehuis onderging, nog eens overgedaan. Een mens zou er verlegen van worden. Weer lovende woorden en felicitaties van allerlei mensen. Zou het dan toch niet zo kunnen zijn, Gerda Aartman, dat jij je lintje dubbel en dwars verdiend hebt??  Wij zijn van mening van wél!

Nou vooruit…  je mag eventjes met je borst vooruit blijven lopen, maar daarna:  gaan we weer lekker gewoon doen, wat er gedaan moet worden!